Kriepen en trunten of echt ziek?

Het is alweer een tijdje geleden dat ik nog iets op mijn blog gezet heb. Weinig tijd, veel werk en al een aantal weken dat ik mijn fototoestel niet bovengehaald heb… Maar nu toch een berichtje.

Vorige week donderdag werd ik ´s nachts wakker met rugpijn ter hoogte van mijn nieren. Naar het toilet (buiten in het gras, want het WC-kotje is te donker en te akelig en al lelijke-beesten-ervaringen meegmaakt) en dan terug in bed. Als ik ´s morgens opstond was het met diezelfde pijn ter hoogte van mijn nieren. Maar geen tijd om naar de dokter te gaan, en trouwens te ver, dus gewoon naar het werk. Maar de pijn werd steeds erger, tegen de middag wist ik niet meer hoe op een stoel te zitten om de pijn makkelijker te verbijten. Ik was toch wel ongerust. Mijn nieren? Zou het anderhalve jaar ongefilterd kraantjeswater dan toch negatieve effecten hebben? Maar het rare was dat tegen het einde van de namiddag de pijn naar mijn heupen gezakt was. ´s Avonds ongelofelijke spierpijn, vooral in mijn heupen en benen, koorts en een ontstoken mond. Vrijdag van hetzelfde, maar de spierpijn nog iets erger dat ik tegen de middag geen zin meer had om op te staan en naar het toilet te gaan, het was me echt waar vooruitsleuren. En terug die koorts. Ik was tegen dan nog een beetje ongeruster.

Zaterdagmorgen was het dan beter, maar toch besloot ik om naar Cojutepeque te gaan naar het hospitaal van de Vlaamse nonnekes. Daar een urine- en bloedstaal laten nemen en het onderzoek afwachten.

Ik ga niet graag naar de dokter, want al meer dan één keer kwam ik het tegen dat ik me ongelofelijk ziek voelde totdat ik de consultatie binnenkwam en dan wonderbaarlijk genezen was, ik voelde geen pijn meer en moest dan zeggen: “gisteren…” Een klein beetje schaamtelijk?

Maar enfin, nu dus een heel stuk beter bij de dokter binnen, een heel sympathiek mevrouwtje. Ze bekeek de resultaten van het onderzoek en met mijn nieren alles ok. Wat een opluchting!!! Maar een vermoeden van “Dengue” of “Knokkelkoorts”, een beetje te vergelijken met malaria. Voor meer informatie zie http://nl.wikipedia.org/wiki/Dengue

Ik kreeg een koortswerend middel en de opdracht veel te drinken en te rusten, en dan maandag terug te keren om te zien hoe mijn bloed evolueerde.

Ik geloofde er eerlijk gezegd niet veel van, want ik voelde me precies beter, maar de dokter zei me dat Dengue ook in aanvallen werkt en dat ik me in de namiddag weer slechter kon voelen.

En zo gebeurde het: in de namiddag terug een barstende hoofdpijn, koorts, spierpijn en ongelofelijk moe. Op zondag dan al iets beter, geen koorts meer, minder spierpijn, maar wel nog erg moe. En dan op maandag terug naar het hospitaal voor het nieuwe bloedonderzoek.

Uit het nieuwe bloedonderzoek bleek dat ik een virale infectie had, maar geen dengue… Oefff!!!

Dus na de consultatie gewoon terug aan het werk. Maandag en dinsdag nog wat moe, maar nu terug springlevend!!!

Was het dus gewoon kriepen en trunten of echt wel een beetje ziek? Who knows… In ieder geval, ´t is voorbij!

~ door overfrijolesenanderebonen op mei 26, 2010.